 |  |
Ja edhe nëntori i festave shkoi, por prap humoret vendore nuk u ngritën aq sa shpresohej nga shumëarakëria e flamujve me shkabën dykrenore nëpër oborre shkollash ku ky 80 vjetor i Çlirimit mezi ndryshoi nga paraprirësi. Tenderi i flamujve mund të kishte qenë për një flamur të madh pëlhure të mirë me shtyllë të lartë që ngrihej diku nëpër oborr e kujtojnte kreshnikët, por në vend të tij kishte një mori flamujsh madhësie inovatore varur nëpër tela në oborre si rroba për tu tharë. Ideja estetike e piktorit përçor u shkye sërish në duar aparatçikësh që shohin tek shumësia justifikime më bindëse? Apo? Gjithsesi, shpresojmë ti riciklojnë.
Që nga tetori kur doli shkrimi i fundit i kësaj serie si zakonisht duket se ka kaluar më shumë, por jo. Mund të ripërdorim edhe një herë fjalën e Bismarkut që këndej nga ne prodhohet histori më shumë nga sa konsumohet, pak a shumë si edhe mollë, patate, shalqin dhe domate.
Që nga shkrimi i fundit një zhvillim i rëndësishëm ishte dalja e raportit të Komisionit Europian për Shqipërinë. Dhe për gjithë vendet e rajonit e për rajonin në përgjithësi e kandidatë të tjerë janë e ku janë. Ky raport në traditën më të mirë të burokratëve të BE-së nuk merret vesh se ç’thotë. Komisioni i komunikon parlamentit europian:
Korniza elektorale mundëson zhvillim të zgjedhjeve demokratike, por përparimi në zbatim të rekomandimeve madhore (outstanding) të OSBE-së ODIR-it dhe Komistionit të Vendecias është i kufizuar.
Parlamenti e ushtron detyrën, por nuk ka shumë mbikqyrje mbi qeveri, për më tepër ka përplasje mes opozitës dhe mazhorancës që shpesh bllokojnë gjithçka dhe jeta politike në vend është tejet e polarizuar e prandaj edhe puna për miratim të legjislacionit, mbikqyrje dhe emërime ka vonesa.
Qeveria tregon vullnet për integrimin në BE, reflektuar në një reformë për mirëqeverisje luftë ndaj korrupsionit etj..., që nuk ka mbështetje të gjerë prej spektrit politik, e ndërkohë një sërë ligjesh e politikash të tjera që janë miratuar, ngjallin shqetësim për respektimin e standarteve të BE-së, dhe dhe mos qartësimi i përgjegjësive mes qeverisjes qendrore e asaj lokale është burim për shqetësim.
Administrata pak a shumë e përgatitur me përparim të kufizuar.
Gjyqësori e drejtësia pak a shumë e përgatitur me përparim modest.
Ekzistenca dhe funksionimi i ekonomisë së tregut me nivel të mirë përgatitje dhe ca progres.
Aftësia për tu përballur me trysninë e konkurrencës dhe forcat e tregut brenda BE ka njëfarë niveli përgatitje dhe ka bërë ca progres.
E kështu me radhë. Një raport rutinë, megjithëse, pas çeljes së negociatave duket se kemi një ndryshim të formatit dhe organizim të ri të informacionit.
Por me interes është një lexim i shpejtë i anekseve të raportit.
P.sh. Shqipëria ka rreth 33 përqind të popullsisë së aftë për punë të angazhuar në sektorin e agrikulturës, pyjeve dhe peshkimit. Në Europë mesatarja e popullsisë e angazhuar në këtë sektor është 3.8. ndërkohë që edhe vende si Serbia (15%), Maqedonia e Veriut (12%) dhe Kosova (2.2%) kanë një mesatare shumë më të ulët të fuqisë punëtore të angazhuar në këtë sektor.
Ky tregues është kërkesë për një ndërhyrje urgjente në këtë sektor. Megjithë braktisjen e fshatit, problematikat e tregëtimit të produkteve bujqësore në eksport dhe në tregun e brendshëm prap sektori ze një vend pajustifikueshëm të madh në listën e punësuesve.
Një ndërhyrje në menaxhimin e tokës bujqësore është tejet i nevojshëm.
Ndërkohë sektori i shërbimeve është punësuesi më i madh me 44.2% të angazhimit të forcës punëtore. Vlerat për të njëjtin sektor në Serbi janë 55.3%, Në Maqedoni 58, në Kosovë 73%, në Mal të zi 76% e kështu me radhë.
Megjithëse të pakta në të dhëna dhe hapsirë për një argumentim të shëndoshë të dhënat e mësipërme por për një shqyrtim më të imtë e gjëni raportin e Baçkimit në likun këtu, krijohet mundësia për kontekste.
Sepse kur kthehesha unë prej emigrimi rrugës prej Thumanës e ma ktej na afrohet nga pas me shpejtësi të furishme një shpurë qeveritare në urgjencë të amplifikuar me tepri, na u lëshua nga pas. Një fllad nga veriu na përshpoi trupin pastaj ca drita zgjateshin e të arrin pastaj kërcenin pas dhe rrinin aty një sekondë pastaj ti godisnin prap gjithë pasqyrat. Kur na parashkalloi ai ortek celiku hipur mbi kuaj fuqi që pinë 274 litra benzinë njëkohësisht e nuk mehet hic ne kuptuam edhe një herë fuqinë e natyrës. Tinguj e figurë e ndjesi zëlarta. Për mua si emigrant që mbërrij pas 600 700 kilometrash të kësaj dite, me simpati për këtë përmirësim infrastrukturor që e ka sjellë Tiranën kaq pranë Shkodrës kjo perfomancë e artit post realist brutalist më mallëngjeu. Rama o artist thashë me vete. Kjo eksperiencë shitet për turista.
‘Lidership’
performancë me tetë makina policie në asfalt nga ER.
Dhe e kemi falas. Vazhdoja unë. Por kjo paskësh qenë e gënjeshtërt. Se radio thoshte që Rama kish qenë në Himarë. Vetëm më vonë mora vesh që ndoshta ishte presidenti i republikës. Shkëlqesia e tij mbetet i dyshuari i parë për autorësinë e kësaj perfomance, pse kur po shihja festivalin më vonë drejtuesit e festivalit përshëndetën presidentin që atë ditë kishte qenë në Peshkopi për të shpërndarë mesazhe besimi e shprese dhe mirënjohje natyrisht, dhe pastaj ishte kthyer në kohë e kjo vetëm falë vetëbesimimit dhe profesionalizmit që nëntë pilotë të gardës së republikës dhe 347 aborigjenëve me automjet në duar por me respekt në zemër që rastisën si pengesë e këtij dedikimi të presidentit të republikës dhe gjithë aparatit drejtues ndaj artit. Pra ne mbetetemi në fushë të artit dhe në vend të titullit legjendar “lidership” kemi titullin ‘Unë për artin i qi motrën!!”
Tirana vazhdon rrëmujë. Parkimi një makth. Kalimi shumë rrugëve është një njohje në vazhdim e qytetarit me vullnetin e zotit. Shyqyr zoti është mëshirmadh, megjithëse edhe ndëshkimet nuk mungojnë.
Lali Eri e ka të zymtë horoskopin ndërsa Berisha shfaqet me mosbindjen cilivile ndërkohë që Muli grindet në Parlament me Agron Shehajn.
Berisha bllokon qytetin në akse andej këndej ndërkohë që Belind Këlliçi hetohet për falsifikim të diplomës së shkollës së mesme nga SPAK. Edhe Berishën duan ta mbyllin prap më duket, megjithëse ndoshta me kërkesën e tij, sa të kalojë dimri. E ca të tjerë janë nën hetim e po hetojnë e hetohen.
Dhe Shqipëria shfaqet me ndalim të Tik Tokut, në një pararojë në përballjen me kinezët në lëm të hapsirës jetike virtuale. Edhe amerikanët kanë kërkuar një hap të tillë dhe rumunët kthyen zgedhjet për tu mbrojtur prej influencës së këtyre mediave të rrjetit pasi fitoi presidencialet njëri që donte ta nxirrte vendin nga Bashkimi Europian e ta shtrinte në hapsirat e pamata të euroazisë aziatike.
Rama ky hero që me zemërgjerësinë e një populli ngatërrohet me lloj lloj muhabeti flet. Edhe thotë që është rehat kur je i vogël se nuk ke pse merr vendime të mëdha, edhe del i pari në lloj lloj muhabeti si për shembull situata me iranianët, italianët, grekët, rusët e serbët.
Ja për shembull.
Ooohoooo moree!!.
Rama ka fol përpara parlamentit të përbashkuar shqiptaro shqiptar në Kosovë. Në Prishtinë. E zoti e merr vesh se si gjithë ai orator mbajti një fjalim të tillë jo fort bindës.
Tha e kemi ba dritë, po hyjmë në Europë dhe pastaj vazhdoi e i tha ju duhet të rrini pranë nesh në Europë po ju se çfarë bëni e nuk e merr vesh njeri por keni sanksione prandaj përmirësohuni si ne, edhe acaroi ato vullnete mëvetësie ndër kosovarë dhe tha edhe ca fjali që mund ti përdorë shtypi serb në denoncim të rrezikut nacionalist shqiptar. Edhe pastaj ju lëshua gjykatës ndërkombëtare të krimit në Hagë, ndoshta asaj speciale për Kosovë, e ti bani rezil. Edhe tha nuk shkojmë në Europë pa Hashimin dhe Kadriun dhe shokwt e tjerw. Pa mungesë respekti për komandantët, por lidhja e tij më duket fare pa vend. Padyshim vepra e tyre ka qenë një kontribut i rëndësishëm për një çështje jetike, por ata dyshohen për shkeljen e ca ligjeve që janë kompetencë e kësaj gjykate e ja ka dhanë vetë parlamenti i Kosovës. Fundja lufta dihet që nuk është një punë fort e ndershme edhe kur është e drejtë, sidomos kur zgjat shumë vjet me radhë. Ne njohim autoritetin e kësaj gjykate dhe sulmi ynë në atë drejtim është fare i pavend në atë kuvend. Dhe amplifikimi vetëm i panevojshëm, dhe gjykata ndërkombëtare tani është në vëmendje kryesisht për dënimin e kryeministrit Israelit dhe mu në mes të kësaj situate që edhe ne si gjithë dynjanë na ve në hall. Rama i thotë ato janë palla nuk dinë fare, edhe gjykatësit e katunit janë më mirë se ata e ksi senesh.
Pastaj i thotë kuvendit të përgjithshëm kombëtar kombëtar të kombit se 25 vjet më herët Kosova e uli Serbinë në gjunjë me luftë. Fitoi e triumfoi që ju bëfsha kurban. Me më shumë se 10,000 njerëz bërë kurban një perëndie që nuk i kupton. Edhe vashat mbetën në duar të huaj kur ikën në hallkamë ose bënë zap në frikë të vdekjes së menjëhershme mbrojtësit e tyre, dhe fjalimi në përgjithësi provokonte ndjenjat e kujt do.
Një krenari është besimi i pritjes së një asambleje të Natos ndoshta, një rritje e gjallërim i industrisë së luftës dhe sidomos i mundësisë së pritjes së një shumësie të madhe njerëzish me kërkesa për akomodim dhe siguri në një përparim turistik e siç e thamë edhe infrastrukturor. Besim i madh prej perëndimorëve sqimtar me sqepar.
Por, vizioni i përthyer i thyer nga brenda nga jashtë që të çan, sidomos po i u ule sipër ose e shkele. Një fjalim i parapërgatitur për tu ndarë në 23 video njëminutëshe për të acaruar nervat e gjithë dynjasë në tik tok, facebook instagram e kudo. Ky Warhol i diplomacisë ndërkombëtare. Ky orator sot duhet të kishte pas edhe festën e hashures për ta përshëndetur në fund të këtij fjalimi.
Pastaj zoti Kurti.
Numëroi punë. Jo po kjo, jo po ajo, porte, rritje, kulture, pika doganore dhe kalimi të kufirit, abetare. Ti kemi në mend e kujtesë vëllezërit në Luginë të Preshevës e Bujanovc, tha. E gjallëria, rinia e diaspora e duan venin e po japin për te. Shkjau po kupton që cfarë humbet e cfarë fitohet nuk ka pse të jetë kaq përgjakësisht e kalkuluar, megjithëse po përdor terrorizëm. E ne ja shprehim qëndrimin tonë. Prej Evropës po kërkojmë të na njohë, pranojë, mbështesë e mbrojë. Edhe biseda po shkon disi. Edhe po erdhi lufta ne po mësojmë, po harxhojmë e punojmë që të dimë si të mbrohemi e zoti e pruftë mbarë.
Rama e duartrokiti Kurtin kurse Kurti nuk e duartrokiti Ramën. O ai Igli Hasani nuk i tregoi Kryeministrit gjatë fjalimit të mëvonshëm të Kurtit se çfarë kishte ndodhur në përgjithësi pas krahësh gjatë fjalës së tij, ose ky filloi të mendonte për një fjalim disi të përmirësuar që mund të mbante, por nuk e kërkoi prap fjalën. E kur po mendonte duartrokiti.
Gazmendi kryetar i GP të PD nuk e duartrokiti as Kurtin. E u bana kurioz e e kërkova fjalën e tij ca më vonë në seancë e ky thoshte që nuk do binte aq poshtë sa të bante fushatë me tregu se sa mirë apo keq po shkojnë punët që janë keq, por thoshte që Rama nuk kishte ba mirë që ato këshilla që i kishte dhënë në atë kuvend i kishte dhënë aty. Si çdo shqiptar i mirë që sic e njohim është edhe një vëlla i mirë, atë mesazh që i kishte dhënë aty faqe botës duhet tja pëshpëriste kurtit kur hanin sallatë portokalli me ullinj që u është hequr përthama një herë tjetër. Rama ndërkohë kishte ikur fare. Ai tha dicka dhe më shumë po edhe unë kisha parë mjaftueshëm.
Dhe ja po vjen viti i ri më pranë se çdo herë tjetër gjatë këtij viti.
Që nga tetori kur doli shkrimi i fundit i kësaj serie si zakonisht duket se ka kaluar më shumë, por jo. Mund të ripërdorim edhe një herë fjalën e Bismarkut që këndej nga ne prodhohet histori më shumë nga sa konsumohet, pak a shumë si edhe mollë, patate, shalqin dhe domate.
Që nga shkrimi i fundit një zhvillim i rëndësishëm ishte dalja e raportit të Komisionit Europian për Shqipërinë. Dhe për gjithë vendet e rajonit e për rajonin në përgjithësi e kandidatë të tjerë janë e ku janë. Ky raport në traditën më të mirë të burokratëve të BE-së nuk merret vesh se ç’thotë. Komisioni i komunikon parlamentit europian:
Korniza elektorale mundëson zhvillim të zgjedhjeve demokratike, por përparimi në zbatim të rekomandimeve madhore (outstanding) të OSBE-së ODIR-it dhe Komistionit të Vendecias është i kufizuar.
Parlamenti e ushtron detyrën, por nuk ka shumë mbikqyrje mbi qeveri, për më tepër ka përplasje mes opozitës dhe mazhorancës që shpesh bllokojnë gjithçka dhe jeta politike në vend është tejet e polarizuar e prandaj edhe puna për miratim të legjislacionit, mbikqyrje dhe emërime ka vonesa.
Qeveria tregon vullnet për integrimin në BE, reflektuar në një reformë për mirëqeverisje luftë ndaj korrupsionit etj..., që nuk ka mbështetje të gjerë prej spektrit politik, e ndërkohë një sërë ligjesh e politikash të tjera që janë miratuar, ngjallin shqetësim për respektimin e standarteve të BE-së, dhe dhe mos qartësimi i përgjegjësive mes qeverisjes qendrore e asaj lokale është burim për shqetësim.
Administrata pak a shumë e përgatitur me përparim të kufizuar.
Gjyqësori e drejtësia pak a shumë e përgatitur me përparim modest.
Ekzistenca dhe funksionimi i ekonomisë së tregut me nivel të mirë përgatitje dhe ca progres.
Aftësia për tu përballur me trysninë e konkurrencës dhe forcat e tregut brenda BE ka njëfarë niveli përgatitje dhe ka bërë ca progres.
E kështu me radhë. Një raport rutinë, megjithëse, pas çeljes së negociatave duket se kemi një ndryshim të formatit dhe organizim të ri të informacionit.
Por me interes është një lexim i shpejtë i anekseve të raportit.
P.sh. Shqipëria ka rreth 33 përqind të popullsisë së aftë për punë të angazhuar në sektorin e agrikulturës, pyjeve dhe peshkimit. Në Europë mesatarja e popullsisë e angazhuar në këtë sektor është 3.8. ndërkohë që edhe vende si Serbia (15%), Maqedonia e Veriut (12%) dhe Kosova (2.2%) kanë një mesatare shumë më të ulët të fuqisë punëtore të angazhuar në këtë sektor.
Ky tregues është kërkesë për një ndërhyrje urgjente në këtë sektor. Megjithë braktisjen e fshatit, problematikat e tregëtimit të produkteve bujqësore në eksport dhe në tregun e brendshëm prap sektori ze një vend pajustifikueshëm të madh në listën e punësuesve.
Një ndërhyrje në menaxhimin e tokës bujqësore është tejet i nevojshëm.
Ndërkohë sektori i shërbimeve është punësuesi më i madh me 44.2% të angazhimit të forcës punëtore. Vlerat për të njëjtin sektor në Serbi janë 55.3%, Në Maqedoni 58, në Kosovë 73%, në Mal të zi 76% e kështu me radhë.
Megjithëse të pakta në të dhëna dhe hapsirë për një argumentim të shëndoshë të dhënat e mësipërme por për një shqyrtim më të imtë e gjëni raportin e Baçkimit në likun këtu, krijohet mundësia për kontekste.
Sepse kur kthehesha unë prej emigrimi rrugës prej Thumanës e ma ktej na afrohet nga pas me shpejtësi të furishme një shpurë qeveritare në urgjencë të amplifikuar me tepri, na u lëshua nga pas. Një fllad nga veriu na përshpoi trupin pastaj ca drita zgjateshin e të arrin pastaj kërcenin pas dhe rrinin aty një sekondë pastaj ti godisnin prap gjithë pasqyrat. Kur na parashkalloi ai ortek celiku hipur mbi kuaj fuqi që pinë 274 litra benzinë njëkohësisht e nuk mehet hic ne kuptuam edhe një herë fuqinë e natyrës. Tinguj e figurë e ndjesi zëlarta. Për mua si emigrant që mbërrij pas 600 700 kilometrash të kësaj dite, me simpati për këtë përmirësim infrastrukturor që e ka sjellë Tiranën kaq pranë Shkodrës kjo perfomancë e artit post realist brutalist më mallëngjeu. Rama o artist thashë me vete. Kjo eksperiencë shitet për turista.
‘Lidership’
performancë me tetë makina policie në asfalt nga ER.
Dhe e kemi falas. Vazhdoja unë. Por kjo paskësh qenë e gënjeshtërt. Se radio thoshte që Rama kish qenë në Himarë. Vetëm më vonë mora vesh që ndoshta ishte presidenti i republikës. Shkëlqesia e tij mbetet i dyshuari i parë për autorësinë e kësaj perfomance, pse kur po shihja festivalin më vonë drejtuesit e festivalit përshëndetën presidentin që atë ditë kishte qenë në Peshkopi për të shpërndarë mesazhe besimi e shprese dhe mirënjohje natyrisht, dhe pastaj ishte kthyer në kohë e kjo vetëm falë vetëbesimimit dhe profesionalizmit që nëntë pilotë të gardës së republikës dhe 347 aborigjenëve me automjet në duar por me respekt në zemër që rastisën si pengesë e këtij dedikimi të presidentit të republikës dhe gjithë aparatit drejtues ndaj artit. Pra ne mbetetemi në fushë të artit dhe në vend të titullit legjendar “lidership” kemi titullin ‘Unë për artin i qi motrën!!”
Tirana vazhdon rrëmujë. Parkimi një makth. Kalimi shumë rrugëve është një njohje në vazhdim e qytetarit me vullnetin e zotit. Shyqyr zoti është mëshirmadh, megjithëse edhe ndëshkimet nuk mungojnë.
Lali Eri e ka të zymtë horoskopin ndërsa Berisha shfaqet me mosbindjen cilivile ndërkohë që Muli grindet në Parlament me Agron Shehajn.
Berisha bllokon qytetin në akse andej këndej ndërkohë që Belind Këlliçi hetohet për falsifikim të diplomës së shkollës së mesme nga SPAK. Edhe Berishën duan ta mbyllin prap më duket, megjithëse ndoshta me kërkesën e tij, sa të kalojë dimri. E ca të tjerë janë nën hetim e po hetojnë e hetohen.
Dhe Shqipëria shfaqet me ndalim të Tik Tokut, në një pararojë në përballjen me kinezët në lëm të hapsirës jetike virtuale. Edhe amerikanët kanë kërkuar një hap të tillë dhe rumunët kthyen zgedhjet për tu mbrojtur prej influencës së këtyre mediave të rrjetit pasi fitoi presidencialet njëri që donte ta nxirrte vendin nga Bashkimi Europian e ta shtrinte në hapsirat e pamata të euroazisë aziatike.
Rama ky hero që me zemërgjerësinë e një populli ngatërrohet me lloj lloj muhabeti flet. Edhe thotë që është rehat kur je i vogël se nuk ke pse merr vendime të mëdha, edhe del i pari në lloj lloj muhabeti si për shembull situata me iranianët, italianët, grekët, rusët e serbët.
Ja për shembull.
Ooohoooo moree!!.
Rama ka fol përpara parlamentit të përbashkuar shqiptaro shqiptar në Kosovë. Në Prishtinë. E zoti e merr vesh se si gjithë ai orator mbajti një fjalim të tillë jo fort bindës.
Tha e kemi ba dritë, po hyjmë në Europë dhe pastaj vazhdoi e i tha ju duhet të rrini pranë nesh në Europë po ju se çfarë bëni e nuk e merr vesh njeri por keni sanksione prandaj përmirësohuni si ne, edhe acaroi ato vullnete mëvetësie ndër kosovarë dhe tha edhe ca fjali që mund ti përdorë shtypi serb në denoncim të rrezikut nacionalist shqiptar. Edhe pastaj ju lëshua gjykatës ndërkombëtare të krimit në Hagë, ndoshta asaj speciale për Kosovë, e ti bani rezil. Edhe tha nuk shkojmë në Europë pa Hashimin dhe Kadriun dhe shokwt e tjerw. Pa mungesë respekti për komandantët, por lidhja e tij më duket fare pa vend. Padyshim vepra e tyre ka qenë një kontribut i rëndësishëm për një çështje jetike, por ata dyshohen për shkeljen e ca ligjeve që janë kompetencë e kësaj gjykate e ja ka dhanë vetë parlamenti i Kosovës. Fundja lufta dihet që nuk është një punë fort e ndershme edhe kur është e drejtë, sidomos kur zgjat shumë vjet me radhë. Ne njohim autoritetin e kësaj gjykate dhe sulmi ynë në atë drejtim është fare i pavend në atë kuvend. Dhe amplifikimi vetëm i panevojshëm, dhe gjykata ndërkombëtare tani është në vëmendje kryesisht për dënimin e kryeministrit Israelit dhe mu në mes të kësaj situate që edhe ne si gjithë dynjanë na ve në hall. Rama i thotë ato janë palla nuk dinë fare, edhe gjykatësit e katunit janë më mirë se ata e ksi senesh.
Pastaj i thotë kuvendit të përgjithshëm kombëtar kombëtar të kombit se 25 vjet më herët Kosova e uli Serbinë në gjunjë me luftë. Fitoi e triumfoi që ju bëfsha kurban. Me më shumë se 10,000 njerëz bërë kurban një perëndie që nuk i kupton. Edhe vashat mbetën në duar të huaj kur ikën në hallkamë ose bënë zap në frikë të vdekjes së menjëhershme mbrojtësit e tyre, dhe fjalimi në përgjithësi provokonte ndjenjat e kujt do.
Një krenari është besimi i pritjes së një asambleje të Natos ndoshta, një rritje e gjallërim i industrisë së luftës dhe sidomos i mundësisë së pritjes së një shumësie të madhe njerëzish me kërkesa për akomodim dhe siguri në një përparim turistik e siç e thamë edhe infrastrukturor. Besim i madh prej perëndimorëve sqimtar me sqepar.
Por, vizioni i përthyer i thyer nga brenda nga jashtë që të çan, sidomos po i u ule sipër ose e shkele. Një fjalim i parapërgatitur për tu ndarë në 23 video njëminutëshe për të acaruar nervat e gjithë dynjasë në tik tok, facebook instagram e kudo. Ky Warhol i diplomacisë ndërkombëtare. Ky orator sot duhet të kishte pas edhe festën e hashures për ta përshëndetur në fund të këtij fjalimi.
Pastaj zoti Kurti.
Numëroi punë. Jo po kjo, jo po ajo, porte, rritje, kulture, pika doganore dhe kalimi të kufirit, abetare. Ti kemi në mend e kujtesë vëllezërit në Luginë të Preshevës e Bujanovc, tha. E gjallëria, rinia e diaspora e duan venin e po japin për te. Shkjau po kupton që cfarë humbet e cfarë fitohet nuk ka pse të jetë kaq përgjakësisht e kalkuluar, megjithëse po përdor terrorizëm. E ne ja shprehim qëndrimin tonë. Prej Evropës po kërkojmë të na njohë, pranojë, mbështesë e mbrojë. Edhe biseda po shkon disi. Edhe po erdhi lufta ne po mësojmë, po harxhojmë e punojmë që të dimë si të mbrohemi e zoti e pruftë mbarë.
Rama e duartrokiti Kurtin kurse Kurti nuk e duartrokiti Ramën. O ai Igli Hasani nuk i tregoi Kryeministrit gjatë fjalimit të mëvonshëm të Kurtit se çfarë kishte ndodhur në përgjithësi pas krahësh gjatë fjalës së tij, ose ky filloi të mendonte për një fjalim disi të përmirësuar që mund të mbante, por nuk e kërkoi prap fjalën. E kur po mendonte duartrokiti.
Gazmendi kryetar i GP të PD nuk e duartrokiti as Kurtin. E u bana kurioz e e kërkova fjalën e tij ca më vonë në seancë e ky thoshte që nuk do binte aq poshtë sa të bante fushatë me tregu se sa mirë apo keq po shkojnë punët që janë keq, por thoshte që Rama nuk kishte ba mirë që ato këshilla që i kishte dhënë në atë kuvend i kishte dhënë aty. Si çdo shqiptar i mirë që sic e njohim është edhe një vëlla i mirë, atë mesazh që i kishte dhënë aty faqe botës duhet tja pëshpëriste kurtit kur hanin sallatë portokalli me ullinj që u është hequr përthama një herë tjetër. Rama ndërkohë kishte ikur fare. Ai tha dicka dhe më shumë po edhe unë kisha parë mjaftueshëm.
Dhe ja po vjen viti i ri më pranë se çdo herë tjetër gjatë këtij viti.
RSS Feed
