Reforma territoriale dhe partia

Pavarësisht përpjekjeve për të lëvizur qendrën e vëmendjes nga teknikalitet e reformës territorialo-administrative drejt tematikave si dallimet shqiptaro – greke apo që gjoja qëllimi i reformës qenka sigurimi i përfitimeve në llogaritë për zgjedhjet e ardhshme, rëndësia e saj mbetet e padiskutueshme. 

Mbështetja e gjallë e me dukë të madhe e qeverisë greke për pretendimet e grekofonofilëve na shqetëson disi por edhe kjo daulle ka kaq kohë që bie sa na u mësuan veshët me të, çështja gjithsesi ka natyrë lokale dhe figurat që i prijnë protestës janë kaq të dala boje sa nuk ta ngjallin kurrfarë simpatie. 

Mendoj se uniteti popullor që pason prekjen e tematikave të tilla vetëm i shërben kapërcimit të situatës politike që po përpiqet të acarojë opozita me qëndrimin e vet. Natyrisht ca situatë nervoze shtetin grek mund të pasojë, por meqenëse prekja e interesave nuk është kushedi se sa e madhe dhe një mirkuptim mund të jetë gjithsesi i dobishëm për në vazhdën e problematikave për tu zgjidhur që na presin, nuk duhet të ketë ndonjë zallamahi të madhe.

Diskutimi demokrat që gjithë kjo bëhet për llogari elektorale në zgjedhjet e ardhshme mendoj se është një muhabet kot. Ndoshta mund të ketë ndonjë hilkë të vogël andej këndej, po demokratët nuk na treguan fare se ku janë këto hile. Dhe vetë zgjedhja e këtij argumenti prej tyre për të justifikuar bojkotimin e një aksioni të këtyre përmasave në vend tregon dobsi dhe mediokritet. 

Gjithsesi bojkoti i tyre ishte më i plotë nga sa u duk. Braktisja e parlamentit ishte një paradë ushtarake e rëndomtë. Partizanë të lodhur me belxhikun në krah që çapiten te rruga për ti thënë botës se duhet të ketë frikë. Tamtami demokrat me ‘këta janë hajdutë e kusarë, drogaxhinj e trafikantë, të korruptuar e të pangopur’ është pak i parakohshëm. Treçereku i aferave që qarkullojnë nëpër media e kanë burimin mu aty shkëmbi ku kacavirren shokët demokratë për të lëshuar sokëllimat ogurzeza. Në shtëpinë e të varurit nuk flitet për litarin, sidomos kur je i zoti shpis. 

Bojkoti i vërtetë demokrat  për reformën territorialo-administrative janë zgjedhjet e brendshme të Partisë Demokratike. Sepse kryeministri vendit me vend i etiketoi kryekomunarët e homologët bashkiakë si kusarë që shpërdorojnë burimet e vendit dhe jetën e njerëzve të tij, por nuk na e theksoi shumë faktin se këta janë kandidaturat që partitë i ofrojnë komuniteteve në Shqipëri.  

Pra ky abuzim e shpërdorim që aq me elokuencë u risoll në vëmendjen e viktimave bëhet nga njerëz që janë hallka më jetike e marrëdhënies parti politike – elektorat. Problem me qeverisjen vendore nuk ka qenë se zyra është shumë afër apo largë problem ka qenë se partia politike ka konsideruar mbështetje për vete në njësinë e qeverisjes vendore mbështetjen që kryekomunari apo kryebashkiaku kopuk dhe edepzës ofronte. 

Është mosfunksionimi i degës së partisë, dhe pastaj më shumë degëve, në njësinë lokale shkaku i dështimit të qeverisjes lokale aktuale dhe po ky rrezikon të kthehet në shkaktar i dështimit për qeverisjen që do të pasojë reformën. 

Zgjedhjet e partisë demokratike pa marrë fare në konsideratë riorganizimin territorial të vendit janë një rrezik konkret për reformën. 

Edhe në qoftë se deri në zgjedhjet vendore të vitit të ardhshëm partia demokratike kthjellohet dhe kupton se nuk ka as legjitimitetin moral për të braktisur shtetin shqiptar që për momentin me votë legjitime drejtohet prej socialistëve dhe as arsyet strategjike për të bërë një gjë të tillë ajo nuk do të jetë e aftë të përshtatet. Në ngut e sipër, siërmarrësit e “çapajevët” e zakonshëm do marrin përsipër të krijojnë lidhjen mes elektoratit dhe kupolës udhëheqëse dhe kjo nënkupton dështim i reformës. 

Veç sallës së parlamentit shoku Rama duhet të dalë vetë, a ndokush prej majave hierarkike të Partisë Socialiste, në tribunat e oborrit të brendshëm të selisë së partisë për të na treguar se si Partia Socialiste do përshtatet e funksionojë në organizimin e ri territorial e administrativ të vendit. Si do organizohen seksionet në qytete e fshatra kush do propozojë kandidatura kush do miratojë si do lobohet brenda partisë e pastaj me elektoratin e gjerë. A do kete riorganizim a zgjedhje të përbrendshme. 

Demokratët në ngut e rrëmujë pa e thënë një fjali me karakter politik kryen zgjedhjet e veta. As u mor vesh gjë hic. Ca emra, ca kontestime, fjalime me akuza për korrupsion e drogë edhe para marsh. Një mundësi e shkëlqyer për zotin Basha për të imponuar një rivitalizim të partisë u shpërdorua në një luftë klanesh të oborrit sulltanor në syrgjyn.

Pra reforma humbi disa kohë të vyer për të stabilizuar një formë qeverisje efikase. Konkurenca për karrierë brenda partisë që duhej zhvilluar tani do të ndodhë në nxehtësinë e fushatës ku i forti është i avantazhuar. Demokratët përflasin një braktisje edhe të zgjedhjeve të ardhshme dhe kjo do të sjellë tensione. Brenda partisë kandidatët që shohin humbje në ndërrimin e kryetarit apo fqinjësisë së tij do të kenë një moment të rëndësishëm prove. Braktisja e zgjedhjeve lokale qoftë edhe si provokim paraelektoral do krijojë brenda partisë tension, shpresë për kapitalizim, fraksionim, etj.,etj.

Vetë socialistët nuk kanë pse të kenë ndonjë entuziazëm të madh për riorganizim partiak, se fundja energji është, po mirë konditat nuk janë kaq të këqija.