Sondazhet në krye nxjerrin socialistët. Socialistët sipas gjasave do të marrin mandatin e katërt. Socialistët mbas një qeverisje 12 vjeçare të mbushur me çudira pjellë prej çudirash disi po aq të çuditshme fitojnë mandatin e katërt për ti dhënë rrugë atij vizioni që jap jell mendja e vet. Socialistët, partia e vërtetë neoliberale e vendit po fiton në një kohë ku kontekstet janë të njëllojta. Një gjurmë e tyre në vërshimin e njerëzisë nëpër jetë. Stafetën që brezi brezit ja le ata e stolisën me gurë të çmuar që shpojnë nëpër duar.
Socialistët po venë në përdorim vendin dhe po vjelin më zell socialist. Kapialistët e parë u desh të ishin pjellë e politikës e politika është vendi ku populli e thotë fjalën e vet dhe populli është sovrani. Ai fjala e të cilit mund të ketë pavarësinë më të madhe të mundshme në ato territore. Mbretërit janë sovranë, e kështjellat stoliseshin me dyer vetëm për ta. Populli ynë neoliberalist nuk mund të ketë orientim tjetër. Kush janë neoliberalët? Neoliberalë, në gjuhë shkollarësh të politikës e ekonomisë, quajnë ata njerëz që mendojnë se liria e gjithkuj për gjithçka që mundet (dhe lejon ligji, që duhet përmirësua me këtë trill në zemër) duhet mbrojtur e mbështetur. Këta tërheqin shoqërinë me vete. Pjellë e këtyre ishin CEO-t e kompanive të mëdha që mundësuan globalizmin dhe marrëdhënien që Marksi e thurte nëpër shoqëri të brendshme e zhvendosi në qindra e mijëra kilometra më tej në raca me mundësi të reja për shfrytëzim. Janë kompanitë angleze e amerikane, spanjolle e francize që prodhohen në punishte kineze e bangladeshase. Për të mos harruar Tajvanin ku bota mbarë thith mikroçipet për virtualitet realist bashkëkohor. Kore e Japoni, Kinë e Serbi e Rusi e Greqi e mo e mo.
Në katundin tonë vërtetë që zhvendosja nuk është ende mijëra kilometra, por pako dhjetra patjetër që është. Dhe po marrin në zotërim territorin e vendit sipas leverdisë. Një pushtet mbi territorin. Dikur në kohë të Berishës thonin mi jep mua lekët se kam një skemë të paparë që ti bëj tridhjetë e tre herë më shumë për 33 muaj. Ndërkohë me faza u rrëmbyen gjërat e rëndësishme, shpërdoruan mbrojtjen e vendit, vodhën rezervat në ar të shtetit të shqipëtarëve. Pastaj, ishin ata marrokët që merreshin me gurore e beton e që ishin edhe gangster urbano-ruralë që imponoheshin e që mbetën gjyshërit jetgjatë të të gjithëve.
Gangsterët ishin ata që patën ndikim të madh mbi shoqëri, pse institucionet nuk funksionin mirë. 40 përqind e popullsisë nën 33 vjeç. Guximtarë e të uritur, vulgarë grykës. Të varfër në kulm. Imagjino ti tani mbrojtësit e një ndërmarrje që shpallet si jopronë, pra që nuk e ka askush dhe lëshohen për ta rrëmbyer si celik e për ta shit për interes të vet, qoftë edhe te ndërmarrja fqinje ose diku ku mund të dërgohej e vjedhur e shitej. Partia politike megjithë maskarallëkun që e karakterizon ka qenë më e afta për tu mbrojtur disi prej kësaj hordhie rrugaçërore që mund të dhunonte gjithkënd. Njerëzit që dinin mundin e sakrificën derdhur në to hijeve gjendeshin pa një kuptim në jetë. Me llogaritë e të bëra të gjitha zera. Pastaj u vendos rendi disi. Berisha ishte kthyer në pushtet kur pati disa përmirësime krahasuar me Nanon që e kapi deliri oratorik e hedonik e harroi të rinovohej, një Jelcin i riu, pastaj erdhi Rama.
Kjo është padyshim një shpërfaqje e vlerave që ushqen shoqëria në atë moment të caktuar dhe mënyrës se si gjejnë ato realizim. Ka dhe ndikime natyrisht. Por individi ynë është i yshtur për të qenë në një shoqëri tjetër, me mirëqenie më të lartë, dhe konkurrenca deri në ashpërsi kriminale është mënyra se si pozicionohemi në atë shoqërinë tjetër që mendojmë e shikojmë që po realizohet. Por edhe energjikë, guximtarë e optimist. Të shkolluar dhe injorantë njëkohësisht.
Vërtetë ca të rinj gjejnë zgjidhjen e mosmarrëveshjes së tyre në miting të Berishës, por debatojnë për politikën që duhet të ndjekë vendi, dhe ja kërcet me grusht ky, pastaj fap ky tjetri, por edhe në Pakistan e Kashmir e Indi ka provokacione ushtarake të nivelit të lartë të zjarrmisë.
Rama me një mal skandale mbi shpatullat sportive vjen i çuditur nga fakti që ende qenka dilema a duhet të vazhdojë qeverisje e tij, a të kthehet Berisha 80-vjeçar e ta qesi vendin në selamet.
GJMM-ja zgjohet prej gjumi dhe çuditet që ende u dyshoka mirësi e tij kur botërisht është e njohur që gjithë gjigandët i hanë njerëzit. Përveç atij, GJMM-së që do ta marrë vendin në sup e do ta qesi në një breg tjetër ku a rehat dhe ban fresk. Dhe njerëzit që i vejnë pas i thojnë që ky hero, nip perëndish e kushëri mbinjerëzish, asht bekim. Ilaç është. Socialistët. Partia e çlirimtarëve të shpallur. Partia Socialiste, Ish-parti e Punës, ish parti e punëtorëve dhe fshatarëve, komuniste e ma e ma.
Skandalet do të na rikthenin në përsëritje bajate, por neoliberalët janë një formë e angazhimit politik që e pranon skandalin. Artistë si Andi Uorholl ishin aty kur po krijohej neoliberalizmi. Kanaçe supe, fotografuar në zmadhim e pastaj kopjuar në kanavasë. Skandal estetik me qëllim tërheqje vëmendje thjeshtë për kontroll të paqëllimtë jetëpakë.
Për shembull, Rritje e turizmit, por duket se ideja urbanistike, ose zhvillimore që po realizohet duket se nuk po mendon mirë për banorët e vendit dhe po merr sipërmarrjen si busull të vendimit të vet.
Po ndërtohet shumë afër detit plazhit kudo. Zona afër destinacionit turistik, kufizon dukshëm kapacitetin pritës të destinacionit. 5-fishi i njerëzve mund të pritej nëse zhvillimi krijohej 2 kilometra më largë. Lëre pastaj 22. Ndërtuesit shqiptarë të mëdhenj në Tiranë, Durrës e Lezhë, Shkodër e Himarë, e ... duhet të kishin marrë tashmë në kontroll plazhet e vendit duke i parë ato në funksion të pronave të tyre. Lidhja e lagjeve periferike me plazhet duhet të ishte e shpejtë, e sigurtë, pa andralla. Me transport publik të qetë e efikas. Trena, tramvaje. Edhe plazhi ruhej me pak ndërtime. Me qendra të vogla tregtare, fusha e lëndina, parqe, fusha për sport. Vende për çiklizëm e flutura. Turizmi është një dhënie në përdorim e vendit për vizitorë dhe ata që disi duan të rrinë. Dakort ata mund të kenë shumë pare, por mbërritja e tyre ve një rekord të ri në relativitetin e kuptimeve të shumë dhe pakut të aspaktë. Shëngjini që duhet të ishte ndërtuar në faqen e malit për karshi i hyri pylli përmes e doli në detë. Duke zaptuar hapsira ku fluksi i njerëzve mund të ishte menaxhuar shumë më mirë. Me prona më komode. Duke ju mveshur historisë së vendit. Duke bërë kalatë qendra.
Këta mund të shesin me çmim më të shtrenjtë apartamentin e shumtë, por aty mund të nxirrnin jetesën kënde lojrash, bare, fusha sporti, restorante, treg fshatar, varka bërës e shitës, hamakë e hije e mbi të gjitha disa mijëra prona shpërndarë në kodrinën për brinjë me transport inovator. Grean coast që duhet të kishte qenë në bisht të malit të vashës. Vunjotasit e dhërmiqotët nuk i bënin kot ndërtimet në mal kot or ti. Se edhe me luftë e kanë e mbajt për vete. Në plazh mblidhen një tufë ngrehinash betoni.
Ku shpallnin pronësinë 3 milion tani janë vetëm 33 mijë. Mundësisht brenda në det. Zhduket pylli pejsazhi, uji, uji i ëmbël edhe rrinë katunarët si sardele për tu përcëllu nëpër shezlongë që shiten shtrenjtë. Këto ngulmime betoni në breg po e ngulfasin përdorimin e territorit dhe janë një shenjë e qartë që zhvatja e këtij vizioni zhvillimor i vendit i vete pas skandaleve të tjera. Natyrisht pronësia është private, por kjo nga ana tjetër nuk ka as kuptim.
Si përfundim socialistët pak a shumë i dimë të gjithë shokë. Vërtetë Rama ka të drejtë që një ‘stuhi muti,’ si i thojnë anglezët, na pështjellon në kontekst të informimit por gjithësesi ca gjëra stuhia nuk i merr me vete.
Ama edhe Berisha!? Ptu. Një hajvan në krye të një force politike fare të kalbur që të çudit si rri më këmbë. Socialistët, partia e fshatarëve e punëtorëve të nxjerr shumë më shumë lidera ambiciozë se ju? Ju bij aspirantkulakësh nuk gjeni dot njeri për të zëvendësuar një lider plak që peshon politikisht sa një rinoceront. 20 vjet nuk patët një njeri për të qenë që t’ju mblidhte në një takim e të thoshte ndoshta më mirë kështu ose ashtu. Doktori që i thërret te zyra dhe i drejton 30 vjet. Një zgëq social me shumë njerëz, pellgu.
Këneta, i thërret Rama. Me një buf, thotë Rama. Por, janë 40 mijë bufa. Me një me një sy në krye. Por a është mbledhur një elitë anëtarësie milituese pranë udhëheqjes demokratike? Pse nuk arriti kjo elitë të shprehë një individualitet mendimi e besimi në ideal që i shërben qeverisjes? Pse nuk njohëm grupin. Ndonjë aty këtu doli në ekrane, po personalisht kam qenë shumë pak i targetuar në rrjete sociale dhe nga kandidatë pak socialistë ose demokratë. Ose ndoshta demokratë, po edhe nga 4 dhe 7 dhe ndonjë numër tjetër. Berisha fytyrë në fushatë. Berisha motivim e motiv. Pa qeveri të hartuar që të adresojë çdo sektor më vete. Një hero. Një Trump.
A janë më mirë socialistët devijantë, kushërinjtë rozaki të këtyre bufave të bluhrosur? Socialistët që i ka ardh ora e ushqimit dhe çirren me sqepa përpjetë. Ndoshta çjerrja e tyre e gëzimtë sjell bereqet si shiu kur duhet. Rama, një Berisha M9, udhëheq me sukses. Vërtetë një decentralizim i centralizuar, por efikas. Rama me 200 sekretarët fuqiplotë përparon. Natyrisht për turp të tij rrezikon Bufi me një sulm në natën. Edhe rama me një qeveri që nuk e di e njeri, ose ndoshta e di, po edhe më shumë mund ta dijnë.
Rama i thjeshtë te zoti. I flet popullit thjeshtë fare. O çyrykë, i thotë, - si ju shkon mendja që mund të mos më votoni se ju ....!, se më çmëndët fare!.!” (Berisha me 100% dhe 50% dhe rritje dhe zbritje, ngatërrohet edhe vetë.) Rama thotë ndonjë dyfishim a dhjetëfishim andej këndej, por nuk lodhet fare në llogarira.
"Flasim për dilema bazë, zoti në qiell dhe shokët e tij, Europa, o zot i madh, që edhe na ka thërrit përditë vetëm se unë s’kam ik dot se kam pas pako punë me ju, që jeni edhe katundarë, siç e dini edhe vetë, por, që, unë i kam shumë qejf katunarët. Është mirë, për kokën time është mirë. Edhe ata që ikën u ngutën. Ktu është mirë fare." - thotë ai.
Mirë. Mirë i thojnë këta.
Janë edhe të vegjlit. Një lojë që mund të rrëmbejë ndonjë karrige. Por, votë e tyre i takon fituesit, në njëfarë mase. Ose humbësit. Domethënia e tyre duhet ende të zbulohet. Dhe ky është një rrezik që duhet ta kishin zgjidhur që dikur.
Unë i qëndroj ftesës për mos votim. Ftoj gjithë çunat të pendojnë votimet! Digjni kutitë e votimit dhe piqni keca në flakën e madhe!
kur e pyeta për programet si heren e kaluar me dha te njejten pergjigje prandaj inteligjencës artificiale i kerkova ta bente kerkimin ne vazhdë të fushatës ja ç'më tha:
Në prag të zgjedhjeve parlamentare të 11 majit 2025, Partia Socialiste (PS) dhe Partia Demokratike (PD) kanë zhvilluar fushata të ndryshme, duke reflektuar qasje të kundërta në organizim, mesazhe dhe aleanca politike.
Partia Socialiste (PS): Fushatë e centralizuar dhe e fokusuar në arritjet
- Qasja organizative: PS ka ndjekur një strategji të centralizuar, duke u mbështetur në strukturat ekzistuese dhe në figurën e kryeministrit Edi Rama për të promovuar arritjet e qeverisë.
- Mesazhet kryesore: Fushata është përqendruar në theksimin e stabilitetit ekonomik, investimeve në infrastrukturë dhe përparimeve në integrimin evropian.
- Aktivitete publike: PS ka organizuar mitingje dhe takime me qytetarët në qytete të ndryshme, duke theksuar projektet e realizuara dhe ato në plan.
Partia Demokratike (PD): Fushatë e decentralizuar dhe e fokusuar në ndryshim
- Qasja organizative: PD ka ndjekur një strategji më të decentralizuar, duke u mbështetur në figura të ndryshme brenda koalicionit "Aleanca për Shqipërinë Madhështore", i cili përfshin 26 parti të ndryshme.(KQZ)
- Mesazhet kryesore: Fushata është përqendruar në kritikat ndaj qeverisë aktuale, duke theksuar nevojën për ndryshim, luftën kundër korrupsionit dhe përmirësimin e institucioneve demokratike.
- Aktivitete publike: PD ka organizuar takime me qytetarët dhe aktivitete në nivel lokal, duke u përpjekur të mobilizojë bazën e saj dhe të tërheqë votues të rinj.
Krahasim i fushatave të PS dhe PD Aspekti Partia Socialiste (PS)Partia Demokratike (PD) Organizimi Centralizuar, me fokus në lidershipin e Edi Ramës Decentralizuar, me përfshirje të gjerë të partive të koalicionit
Mesazhet kryesore Theks në arritjet e qeverisë dhe stabilitetin ekonomik Kritika ndaj qeverisë, nevoja për ndryshim dhe luftë kundër korrupsionit
Aktivitete publike Mitingje dhe takime në qytete të ndryshme për të promovuar projektet e realizuara Takime lokale dhe aktivitete për të mobilizuar bazën dhe tërhequr votues të rinj
Aleancat politike E vetme, pa koalicione të mëdha Koalicion i gjerë me 26 parti të ndryshme
Ky krahasim tregon se PS ka ndjekur një qasje më tradicionale dhe të centralizuar në fushatën e saj, duke u mbështetur në arritjet e qeverisë dhe në figurën e kryeministrit. Në anën tjetër, PD ka ndjekur një qasje më të decentralizuar dhe të fokusuar në ndryshim, duke përfshirë një koalicion të gjerë dhe duke theksuar nevojën për reforma dhe luftë kundër korrupsionit.
Nëse dëshironi një analizë më të thelluar për një aspekt të caktuar të fushatave ose për ndikimin e tyre në elektorat, jam i gatshëm të ndihmoj më tej.