|
Koalicioni PDK – LDK për qeverisjen në Kosovë duhet pranuar se nuk ishte fort i papritur, megjithëse u desh një gjysëm viti për tu materializuar. Një koalicion jo i vështirë për tu imagjinuar pavarësisht faktit se në të përfshihen dy partitë më të mëdha në Kosovë, që në fillimet e veta patën rivalitete të ashpra dhe së fundmi u baltosen reciprokisht sistematikisht.
Kjo lehtësi në imagjinim vjen për një sërë arsyesh, por dy këtu na mjaftojnë mjaftojnë. Së pari, prej 2007-ës deri në 2010-ën, dy partitë qeverisën bashkë dhe patën mundësi të testojnë problemet e mundësirat e bashkëqeverisjes. Linjat e komunkimit u vendosën dhe rivalët shijojnë rehat përkrah njëri-tjetrit nëpër cdo lloj tavoline ku shtrohen. Pak a shumë. Megjithëse pa ndonjë efikasitet e përfitim për elektoratin kosovar, bashkëqeverisja e parë ishte e qetë dhe pa shumë kokëçarje. Prania ndërkombëtare amortizoi (e amortizon) kostot e qeverisjes dhe zgjedhjet vazhduan pa ndryshime të qenësishme në rezultate. Së dyti, të dyja partitë pavarësisht prononcimeve nuk kanë ndonjë identitet të qartë politik. E majta, e djathta, qendra, qendra e majtë e qendra e djathtë janë veçse etiketa në një gjuhë të panjohur për ndjeksin e politikës kosovare.
0 Comments
Rasti i vrasjes së katër personave në mëngjesin e të martës në Tiranë e më pas mediatizimi e politizimi i çështjes, megjithëse u trajtuan gjerësisht mendoj se e mbajnë akoma edhe një opinion. Sidomos nga kjo llogorja këndej.
Djali i Gjergj Xhuvanit dhe Luiza Xhuvanit, nipi i Dhimitër Xhuvanit e stërnipi i mësuesit të merituar Kostaq Xhuvani dhe pinjolli i një rrënje që rriti kryepeshkopë e gjuhëtarë e patriotë, që duhet të ketë në shtëpi një biblotekë të shkëlqyer e relike të lloj-lloji paska pasur në brez edhe një pistoletë me të cilën i përfundoi katër jetë para kohe në një akt rrugaçëror patologjik. Rrëmuja e madhe komunikimi kolektiv e ushqyer edhe prej faktit se ky para nja tre vjetësh po ky e vrau një të ri tjetër mu në derë të shtëpisë dhe i bëri vetëm dy vite burg. Gjykatësi i kohës, që ende nuk është bërë objekt diskutimi dhe gjykimi, e pa me rrugë që pinjolli heroik ti rikthehej gjirit të familjes ku do gjente ngushëllim për vrasjen e ndërgjegjjes që mund ta sjelli një krim i këtillë. Po djali na paska qëllu psikopat, përveçse kriminel, dhe nuk priti gjatë e përveçse u përfol për lloj lloj sjellje shkelëse vajti e i vrau edhe katër njerëz të tjerë pas një nate në alkol e abuzim. Tani, komunikuesi me një gojë në media elektronike u ngrit dhe tha mendimin e vet. Dikush e akuzoi zonjën Xhuvani për hipokrizi e vonesë në reagim ndërkohë që duhet të kishte pasur kujdes ta mbante nën kontroll djaloshin kriminel ose të paktën t'ja kishte lënë këtë punë drejtësisë e të mos kishte ushtruar ndikimin e vet kur i biri bëri vrasjen e parë. E dikush tjetër u pikëllua prej dhimbjes që një mama e hijshme e dashamirëse me qëllime për të kontribu në mbarvajtjen e vendit duhet të kalojë nëpër një eksperiencë të tillë e të japë dorëheqjen prej kryerjes së një detyre dinjitoze për të cilën e kishin zgjedhur disa mijëra qytetarë të një prej zonave të vendit. Pati ndër ta që ngritën pyetjen se pse e dha dorëheqjen zonja Xhuvani, ose më mirë me thënë se pse nuk na e tregoi zonja Xhuvani në adresimin e publik se pse po e jepte dorëheqjen. Mendoj se të gjitha, fjala dhe sjellja, edhe veshja e saj e treguan. Një nënë që kalon një stres të tillë nuk mund të pretendohet të largojë mendjen prej hallit duke votuar për reforma e ligje që do të ndikojnë jetën e një populli. Me fajësu zonjën Xhuvani pse gjatë rritjes së fëmijës së vet i paska dhënë më shumë rëndësi karrierës së vet dhe paska lënë që fëmija i vet të rrëshkasë në sociopati më duket se është një gjykim paksa i nxituar prej publikut me zë në komunikimet facebook-ore. Edhe nëse ajo ka një përgjegjësi të tillë nuk dimë sa duhet, dhe fundja është një vendim që ajo e ka pas të gjithë të drejtën që ta marri. Kemi plot shoqe e të njohura, që sot e gjithë ditën marrin një kujdestare apo e lejnë fëmijën në çerdhe a kopësht edhe gjithë ditën i bëjnë ‘hyzmetin’ punës duke e pas mendjen po te ai fëmi. Këtu diskutimi bëhet shumë profesional për tu ngut në gjykim. Me fajësu zonjën Xhuvani (bëshkë me burrë e me miq) pse ndikoi sistemin e drejtësisë dhe e nxorri fëmijën e vet prej burgu është pyetja tjetër, që edhe na jep më shumë hapsirë për diskutim. E para e punës, ç’qenka ky sistem drejtësie, edhe e dyta e punës që ç’qenka kjo grua, politikane, e nënë që merr përsipër e na kthen në mes tonë një psikopat të rrezikshëm që nuk e ka për gjë t’ja mbarojë jetën tjetrit. Se çfarë sistem drejtësie është ky, ne e dimë. Opozita që po sokëllin për mafien e dalë duarsh nuk e ka fytin të qëruar sa duhet që ta dëgjojmë sa duhet. Secili grupim, demokratët a socialistët, është më i shquar për bij kapedanë që nuk e kursejnë jetën e tjetrit apo shkelin ndonjë rregull dhe bëjnë ndonjë lek më shumë, nuk e dimë. Megjithëse këtu ka vend për një studim dhe vërtetë që raste ka plot. Tani e mira e punës është që zoti gjykatës të jetë strumbullari i këtij muhabeti. Si e pati ndikimin prej Xhuvanëve që ta nxirrte thuajse palarë pinjollin për një vrasje? A mori pare gjykatësi dhe duhet të shkojë bashkë me zonjën Xhuvani apo zotin Xhuvani (kush e pagoi rryshfetin) në burg për ti larë gjynahet për një krim që quhet korrupsion? Apo ligji e lejon një gjë të tillë kur rrethanat janë lehtësuese dhe profili psikologjik i djaloshit akoma i pazbuluar lejonte lehtësira që deri diku i meriton familja e shquar? Apo në një tavolinë ku hahej darkë dhe deputetja socialiste bashkë me mikun e vet demokrat, me ndikim më të qartë në gjykatë (meqenese ne qeveri), ja kërkuan ta vinte dorën në zemër e ta linte rioshin që nuk e dinte se çfarë kishte bërë? Apo i bënë një telefon njërit më lartë që i bëri një telefon atij më poshtë dhe pastaj djali doli? Me e lënë këtë muhabet tek politika dhe tek zonja Xhuvani dhe dorëheqja dhe si u duk zoti kryeministër dhe ça do me thënë kjo për secilin, ky është thashethemi i zakonshëm që i harxhon energjit e miletit kot. |
Categories
All
Archives
May 2023
|
RSS Feed