Politika është edhe bukë edhe gjellë

 Pa dash me përhap panik. Ta zemë se Partia Demokratike e Shqipërisë pëson një carje të madhe. Cfarë do të thotë kjo për qeverisjen e vendit? Tani jo se duam të keqen e demokratasve, por në zgjedhjen e një aksioni politik si ky i demokratëve, për një sulm të ashpër që vështirëson komunikimin e shumë personave me elektoratin, trupat fillojnë e mërziten. Ata janë akoma një grup kompakt por këto dreq legjislaturash zgjasin shumë. Se katër vjet jeta rrjedh. Zgjedhjet lokale dhe sulmi në drejtësi, ndërtime, taksa, aksione policor e president, duket serioz.


Riorganizimi i partisë me zgjedhjet e brendshme nuk shkoi hic mirë. Pati lajme për muhabete kot për konkurenca të sëmura makutësh nervozë. Dhe për konkurenca interesante politikanësh, natyrisht. Por në to nuk u invenstua sa duhet mediatikisht, kjo i dha partisë një karakter deri diku të panjohur. Për të paangazhuarin, natyrisht.

Antarët e dinë, padyshim.

Largimi me kokën prapa prej kryetarit ishte një ogur deri diku i keq. Kryetarin e ri e dyshuan për regjent. Në kohë të tilla edhe kur s’është e nevojshme ka kokcarje. Përcarja e sunitëve me shiitët ndodhi pse kta nuk u morën vesh a duhet ta ndjekin familjen e kryetarit, a jo? Jo jo thanë kta kjo është familja e kryetarit. Jo jo është kjo, dhe u grinë e u bënë copash për 1600-700 vjet..

Pra rreziku është që të ketë largime. Largime me humbje. Trima që brenin hekurin me dhëmbë do braktisin atë front dhe do hapin një llogore më mirë të ekspozuar ndaj dritës së djellit.

A mund të jetë rreziku i humbjes së një force që përbën kërcënim serioz për ndryshimin e qeverisjes një humbje e zëvendësueshme në organizimin tonë politik apo nuk mund të jetë? Koalicionet politike në vend do shkojnë keq apo mire? A është skenari kosovar i zgjedhjeve të fundit një ndodhi që na hyn në punë për të orientuar shikimin apo një rastësi fatdicka. Nuk përjashtohet hic një defragmentim (si i thotë kompjuteri) i socialistëve diku nëpër kongrese. Më vonë Pra një fluiditet gjeneral nuk është i përjashtushëm.

Anglezët në parlamentin e vet kanë lëvizshmëri të madhe (pa ekzagjeruar shumë, por e kanë) të deputetëve në varësi të politikave apo ligjeve që paraqiten. 
Lëvizja Vetvendosje në Kosovë u investua në realizimin e një koalicioni ku nuk do merrte pjesë, por që i mbështeste në një veprim vendimtar fillestar. Tani ajo po prezantohet me kryetarin e bashkisë, por në atë fillim vetë kryetari Albin Kurti dha shembullin e vet personal dhe të mjaftueshëm. LDK, AAK dhe shokët ish ministër dhe ish kryetar i parlamentit prej lëvizjes filan e morën vetë në kontroll iniciativën, por PDK dhe kryetari i vet nuk dun me e marr vesh hic. Do ketë zgjedhje të parakohshme, gjithcka do të sqarohet. Por rrëmujë e madhe. Qeverisja është një sport shumë i vështirë edhe në kohë të mira.

Ja një skenar, iku.

Pastaj skenari tjetër. demokratët inatosen dhe një grup i madh prej tyre ikin dhe marrin degën e shëndoshë të trungut dhe i shkelin syrin socialistit. Ky i qepet nga prapa dhe i arrin. Kjo e zgjat shumë legjislaturën dhe con në dhelpëri akute ose delir. Ose në normalitet danez ku ka një kontroll më të mirë social mbi gjithcka, përvec humorit personal. Që te ne është disi më i shprehur.

Pastaj skenari tjetër. Ikin një grup i vogël demokratësh dhe ne mbesim duke parë qeverisjen energjike socialiste të përpiqet për një të ardhme me rreze të mesme veprimi.

Ose ndoshta PD-ja jonë e ndashur nuk cahet hic. Sot ose dje, shoku Bode tregoi se zgjedhjet lokale nuk do të bojkotohen. Si e la këtë rast pa folur kryetari? Vetë kryetari e instruktoi?

Në aleatët e largët edhe modestët e përplasin derën.

Ndërkohë qeverisja socialiste vazhdon me furi. Merkeli u mor personalisht me zotin Rama. Barroso në ikje premtoi evro. Stadiumi në Elbasan po rigjenerohet, sheshe po hapen. Po hiqen ndërtesa.

Ministri i jashtëm dhe ministrja e integrimit na flasin prej Uellsi. Tablloja shkëlqen me roz-eri të nuancave të thella. Po lahen borxhet dhe po merren të tjera. Po rrisin intensitetin e komunikimit në segmente të gjata kohore. Kryeministri komunikon intensivisht në internet me shumë njerëz. Kryesisht tregon për veprimtarinë e vet, por ndoshta do ti shtojë karakterin ndërveprues, ai merr komente natyrisht, qofte edhe me përzgjedhje.

Shqipëria ka burime. Ka bregdet, ka pozicion të lakmueshëm. I është një lejuar një refuzim amerikanësh dhe luftrat me fqinjët për lumej e detra po shtyhen sipas nevojës. Për pazarin e fundit ky është tregues pozitiv. Destabiliteti i botës sllave dhe islame  është një ndihmë për një tjetër vlerësim për ne prej aleatëve.

Evropa shpresoj të ketë një minutë për të marrë frymë. Junkeri si I djathtë do qetësojë revanshin djathtist me ca politika që ne nuk na prekin shumë gjatë kësaj legjislature të parlamentit evropian. Edhe zëvendësuesja e Ashtonit, një cupe të matur prej Italie është një ogur i mirë. Pavarësisht entuziazmit shkodran gjatë kampionatit botëror ne kemi plot tifozë edhe me futbollin Italian. Përditshmëria futbolldashëse i përket vetëm italjonve. Kot nuk na do Kadareja katolik neve. Amin o zot.

Reportazh direkt

Tani, tani po flet kryeministri.

Sokol Balla e teproi në nderim, për kryeministrin që ishte ulur tashmë. Kjo e nervozoi me veten, po pak.

Nuk më pëlqen, pavarësisht.

Prapa ka një avion dhe modestia e tij e thotë qartë që është modest.

Ndërkohë që ai tregon se opozita socialiste kishte qenë për të vendosur këndvështrimin tonë mbi problemet, jo si e demokratëve. E të tjera.

Tek pyetja po pse, po pse?

Kryeministri u harrua në teknikalitete dhe la pas dore drejtësinë e kauzës së vet.

Pas kryeministrit ka edhe dy mjete luftarake si tankse si raketahedhës nuk e di.

Fakti që Uellsi qeka shkrujt Wales tek vendi ku zakonisht rri stema e Top Channel tregon se imazhi i imagjinuar i spektatorit qenka një riosh/e anglishtfolës.

Bashkimi europian si deradikalizues për islamikun te rruga. Jam dakort.

Papa, qejf i modh, - tha kryeministri. Jam dakort. E ka thanë edhe Kadareja. Jam dakort.

Nëse Edvin Kristaq Rama i cel vetes një karrierë nëpër tregun evropian të punës politike osht qejf i madh. Në këto kohë ku tamam bashkimi me bashkimin nuk shihet me sy të mirë brenda bashkimit patjetër që do ngrihen institucione të nivelit të lartë me përfaqësim rajonal. Kjo ambicja shtatlartë e bën interesant dhe me leverdi.

 Harxhun kohë edhe me statujën e nënë Terezës. Shenjtësia e saj nga mendjet e zemrat tona qenka trasferuar nëpër bronz. Simboli do respekt lale.

 Nuk do lejojmë asnjë humbje kohe në avancim të reformave, kushtetuta na lejon. I nderuar president!!

Kryeministri qenka katolik.

 Amin o zot!

Axhenda dhe reformat nuk do ndalen. Drejtësi! Ah, të ishte edhe presidenti.

Megjithëse ai nuk. As ka, as di.

Një konferencë për reformë në drejtësi. (Mmm, konsum.)

Për opozitën:

Qeveri në mërgim që pret zbarkimin e aleatëve. (Jam komplet dakort.)

Diskretimi i justifikimit të opoztës. (Rrahja e demokratit Strazimiri është gjithsesi qesharake. Rrahjet mes deputetësh nuk janë fort të padëgjuara. Humbje kohe me një fjalë edhe në intervistë.) Do ta kritikojmë edepsëzin që e bën.

Ridvan Bode dhe Dashamir Shehi thanë do vimë te zgjedhjet elektorale.

Oooo.

Reforma kaq historike dhe transformuese. Bashkësia ndërkombëtare na tha mos prisni, po ne pritëm dhe ata nuk erdhën. Do hamë fruta, tha.

Fullani. Një kaurr i keq. Institucionet, lale. Do presim. Nuk vendosim ne kësoj precedentësh. Pse do flas unë për atë që nuk jam institucion. (Mirë mbrojtje që tregon elokuencë.) Prokuroria serioze. Nuk ka zvarritje. Shpresoj thellësi. Mos ta zgjasin. Do qartësohemi dhe lëvizim.

Ta mendojmë ndryshimin e ligjit.

Partia socialiste: Diskutimi në grupin parlamentar ishte një shembull diskutimi demokratik, plot drejtëpërdrejtësi. Një mbledhje komunikimi mes deputetësh të gjithë folëm. Do strkturohemi në komunikim qeveri - grup parlamentar.  

Balla. Ëëëë? E mirë.

Nuk lexoj gazeta. Vetëm përmbledhje të shtunën.

Qeveria mirë. Ndryshime nuk ka. Unë kam përgjegjësinë.

Veliaj po punoka mirë. Nuk e prisja kaq.

Natën e mirë.