Në komunikimin tim të fundit publik vajta e u ankova se shkurti kish qenë i gjatë fort.
E kisha pas gabim.
Marsi ishte i tmerrshëm. Madje jo, jo marsi as nuk ka ikur ende. Megjithëse iku, këto janë ditët që marsi njihet t’ia ketë huajtur prillit.
Fillimi i këtij muaji rri në parahistori bashkë me atë njeriun e shpellave.
Kush e kujton kur nisi marsi? Ky mars kish gllabëruar gjysmën e shkurtit dhe ishte i njëjti lajm. Me të tepërt. Ky nisi që në janar.
A ka fund ky muaj?
Apo nuk ishte fare? A është një njohje e re e derdhjeve të hapsirës e kohës.
Por jo. Në Itali kasaphana. Spanja nga pas. Pak më pas Anglia, pak më pak Gjermania dhe ja ku jemi aty. Amerikanët diku nga fillimi.
Po vdesin njerëzit me qindra, me mijëra. Pritet të vdesin disa qindra mijëra të tjerë.
Dhe jo vetëm kaq, Marsi perëndia e luftës ka një idhujtar deri brenda radhëve tona.
Burimi absolutisht më i madh i informacionit këto ditë ka qenë pikërisht ky idhujtar.
Pastori fuqiplotë shpall në mediat e përgjithshme që duhet mos me dalë prej shtëpie kurrësesi.
Kjo është një tradhëti!
Dhe thotë se edhe dy a tre vetë në qofshi do t’iu shpall miting të paligjshëm e do t’iu sulmoj me gazlotsjellës e ujë me presion.
Mosbindja civilje si shkujdesje personale. Unë kur bleva karrota dhe patate e praktikova këtë sport dinjitoz. Unë edhe më herët e kisha bërë praktikën e sulmeve të tilla policore. Edhe më herët, këtu te tregu tek shkolla e Baletit rastis që ti je duke blerë hudhra të njoma kur lëshohet polici bashkiak e i turret thesit që një plakë e lebetitur kur merr veten përpiqet të mbrohet.
Ato janë paralajmëruar natyrisht, por kurrë nuk je gati.
Pasi lexoj shkarazi që kjo luftë që përflet shoku Rama luftohet duke ndërprerë lidhjet e komunikimit. Karantinë i thokën. Mos dali njeri hiç. Me veten merruni. Raciononi të ngrënët. Mos u tërhiqni!
Një rënie ekonomike na prêt. Dhe kë pa ne, ne që nuk ishim ngritur akoma.Ne që edhe kur ngrihemi kemi frikë të hapim sytë se mos ndonjë shok nga këta të krimit kundër personit na ve re dhe na llahtaris.
Ndërkohë, sëmundja shpërndahet si dreq dhe pasi është instaluar e ka dhënë ca shenja paralajmëruese,të sulmon rrufeshëm dhe nuk di as ku je, as si sa qysh. Je me mushkëri sulmuar prej një gjallese parazitare. Je në reanimacion. Dhe del nuk del.
Mund ta kalosh pa simptoma, por ndoshta dhe do vdesësh.
Kjo është çështje e sigurisë kombëtare në njëfarë mënyre.
Ndërkohë.
Në Kosovë partneri i madh i koalicionit kosovar ka çu një mocion mosbesimi në parlament.
E ka rrëzu qeverinë. Ka qenë karantinë. E ka fillu mileti e lëviz gjithkah e bajnë muhabet e vendosin. Rrinë disi larg.
Megjithëse Kurti e pat thanë disa herë nuk asht ky prioriteti im nuk është ky prioriteti im. Dhe ja një çështje jo-prioritare e rrëzoi.
A do jetë Vetvendosja joshëse sa duhet për ndonjë dobi në rast zgjedhjesh të parakohshme?
Një farë rezistence po organizohet. Europianët. Në kongres amerikan. Populli. Sondazhet televizive.
Në çfarë mase do të ishte i prekur funksionimi i shoqërisë kosovare nga shkëmbimi i territoreve?
Shoku Hashim Thaçi në kushte nguti që shkojnë e vijnë nëpër ligjshmëri e paligjshmëri do që të arrihet një marrëveshje me serbët.
Me serbët që dinë të organizojnë një ushtri dhe të forcojnë një shtet dhe të duan akses superioriteti që ofron kujtimi i gjallë i një pushtimi. Dhe kanë shpall një besnikëri ndaj interesave kineze në botë dhe rajon.
Europianët nuk merren vesh.
Trumpi si perandor romak diku midis Neronit dhe Kaligulës që negocion pyet?What? How much?
Vuçiçi said do you or do you not ëant to sell the fucking guns? -i thotë ky që tregon.
Sell the fucking guns, i thotë ky.
Apo jo?
Vetë Vuçiçi doli nëpër rrëmujë dhe shpalli besnikëri ndaj interesave të qytetërimit madhështor kinez, që sipas Trampit prodhoi edhe virusin famëkeq.
Është për t’u vënë re se vetëm pak kohë më herët një studim i shqetësimeve për tematika të sigurisë kombëtare në vend, tregoi se shqetësimi kryesor i qytetarëve shqiptarë ishin krimet ndaj personit[1]. E për çudi sipas kryetares së Komisionit të Sigurisë këto nuk ishin larg shqetësimeve që ndante edhe ky komision.
Por, këto janë kaq të parëndësishme.
Megjithëse jo. Krimet ndaj personit sa ç’janë një simptomë e sistemit aq janë edhe një muzë e tij.
Ndërkohë, nuk dimë, po të gjithë janë të superbombarduar me informacion të një doze të pamjaftueshme.
Ky është skenar regjisorial global!
Zot i madh.
Po iku shyqyr. Erdhi prilli.
Tre ditët e plakave që folën pa menduar ikën.
Ose do ikin. Bora e rrallë e dimrit që nuk qe mbaroi.
[1]Barometrishqiptar I sigurisëhttp://library.fes.de/pdf-files/bueros/albanien/16039.pdf
E kisha pas gabim.
Marsi ishte i tmerrshëm. Madje jo, jo marsi as nuk ka ikur ende. Megjithëse iku, këto janë ditët që marsi njihet t’ia ketë huajtur prillit.
Fillimi i këtij muaji rri në parahistori bashkë me atë njeriun e shpellave.
Kush e kujton kur nisi marsi? Ky mars kish gllabëruar gjysmën e shkurtit dhe ishte i njëjti lajm. Me të tepërt. Ky nisi që në janar.
A ka fund ky muaj?
Apo nuk ishte fare? A është një njohje e re e derdhjeve të hapsirës e kohës.
Por jo. Në Itali kasaphana. Spanja nga pas. Pak më pas Anglia, pak më pak Gjermania dhe ja ku jemi aty. Amerikanët diku nga fillimi.
Po vdesin njerëzit me qindra, me mijëra. Pritet të vdesin disa qindra mijëra të tjerë.
Dhe jo vetëm kaq, Marsi perëndia e luftës ka një idhujtar deri brenda radhëve tona.
Burimi absolutisht më i madh i informacionit këto ditë ka qenë pikërisht ky idhujtar.
Pastori fuqiplotë shpall në mediat e përgjithshme që duhet mos me dalë prej shtëpie kurrësesi.
Kjo është një tradhëti!
Dhe thotë se edhe dy a tre vetë në qofshi do t’iu shpall miting të paligjshëm e do t’iu sulmoj me gazlotsjellës e ujë me presion.
Mosbindja civilje si shkujdesje personale. Unë kur bleva karrota dhe patate e praktikova këtë sport dinjitoz. Unë edhe më herët e kisha bërë praktikën e sulmeve të tilla policore. Edhe më herët, këtu te tregu tek shkolla e Baletit rastis që ti je duke blerë hudhra të njoma kur lëshohet polici bashkiak e i turret thesit që një plakë e lebetitur kur merr veten përpiqet të mbrohet.
Ato janë paralajmëruar natyrisht, por kurrë nuk je gati.
Pasi lexoj shkarazi që kjo luftë që përflet shoku Rama luftohet duke ndërprerë lidhjet e komunikimit. Karantinë i thokën. Mos dali njeri hiç. Me veten merruni. Raciononi të ngrënët. Mos u tërhiqni!
Një rënie ekonomike na prêt. Dhe kë pa ne, ne që nuk ishim ngritur akoma.Ne që edhe kur ngrihemi kemi frikë të hapim sytë se mos ndonjë shok nga këta të krimit kundër personit na ve re dhe na llahtaris.
Ndërkohë, sëmundja shpërndahet si dreq dhe pasi është instaluar e ka dhënë ca shenja paralajmëruese,të sulmon rrufeshëm dhe nuk di as ku je, as si sa qysh. Je me mushkëri sulmuar prej një gjallese parazitare. Je në reanimacion. Dhe del nuk del.
Mund ta kalosh pa simptoma, por ndoshta dhe do vdesësh.
Kjo është çështje e sigurisë kombëtare në njëfarë mënyre.
Ndërkohë.
Në Kosovë partneri i madh i koalicionit kosovar ka çu një mocion mosbesimi në parlament.
E ka rrëzu qeverinë. Ka qenë karantinë. E ka fillu mileti e lëviz gjithkah e bajnë muhabet e vendosin. Rrinë disi larg.
Megjithëse Kurti e pat thanë disa herë nuk asht ky prioriteti im nuk është ky prioriteti im. Dhe ja një çështje jo-prioritare e rrëzoi.
A do jetë Vetvendosja joshëse sa duhet për ndonjë dobi në rast zgjedhjesh të parakohshme?
Një farë rezistence po organizohet. Europianët. Në kongres amerikan. Populli. Sondazhet televizive.
Në çfarë mase do të ishte i prekur funksionimi i shoqërisë kosovare nga shkëmbimi i territoreve?
Shoku Hashim Thaçi në kushte nguti që shkojnë e vijnë nëpër ligjshmëri e paligjshmëri do që të arrihet një marrëveshje me serbët.
Me serbët që dinë të organizojnë një ushtri dhe të forcojnë një shtet dhe të duan akses superioriteti që ofron kujtimi i gjallë i një pushtimi. Dhe kanë shpall një besnikëri ndaj interesave kineze në botë dhe rajon.
Europianët nuk merren vesh.
Trumpi si perandor romak diku midis Neronit dhe Kaligulës që negocion pyet?What? How much?
Vuçiçi said do you or do you not ëant to sell the fucking guns? -i thotë ky që tregon.
Sell the fucking guns, i thotë ky.
Apo jo?
Vetë Vuçiçi doli nëpër rrëmujë dhe shpalli besnikëri ndaj interesave të qytetërimit madhështor kinez, që sipas Trampit prodhoi edhe virusin famëkeq.
Është për t’u vënë re se vetëm pak kohë më herët një studim i shqetësimeve për tematika të sigurisë kombëtare në vend, tregoi se shqetësimi kryesor i qytetarëve shqiptarë ishin krimet ndaj personit[1]. E për çudi sipas kryetares së Komisionit të Sigurisë këto nuk ishin larg shqetësimeve që ndante edhe ky komision.
Por, këto janë kaq të parëndësishme.
Megjithëse jo. Krimet ndaj personit sa ç’janë një simptomë e sistemit aq janë edhe një muzë e tij.
Ndërkohë, nuk dimë, po të gjithë janë të superbombarduar me informacion të një doze të pamjaftueshme.
Ky është skenar regjisorial global!
Zot i madh.
Po iku shyqyr. Erdhi prilli.
Tre ditët e plakave që folën pa menduar ikën.
Ose do ikin. Bora e rrallë e dimrit që nuk qe mbaroi.
[1]Barometrishqiptar I sigurisëhttp://library.fes.de/pdf-files/bueros/albanien/16039.pdf
RSS Feed
